De redactie van de website www.zweeloo-digitaal.nl plaatst regelmatig inwoners en oud-inwoners in de schijnwerpers. De hoofdpersonen zijn deze keer Roel en Aaltje Warmolts. We gaan helemaal naar Frankrijk, om precies te zijn naar de Dordogne.
Inmiddels wonen Roel en Aaltje, samen met zoon Tom en dochter Rosanne, al weer ruim negen jaar in Frankrijk. Op een terrein van acht hectare bos en groen lieten ze een prachtige camping met chalets verrijzen. Met veel plezier wonen en leven Roel en Aaltje en hun beide kinderen in de Perigord Vert. Dat is het groene gedeelte van de Dordogne, gemeente Jumilhac le Grand. Een kleine gemeenschap met circa 1500 inwoners. Roel en Aaltje hebben hard gewerkt om alles van de grond te krijgen. Inmiddels hebben ze de zaken uitstekend voor elkaar. De camping en de chalets vormen een ideaal domein voor de vakantieganger die rust, ruimte en privacy op juiste waarde weet te schatten. Nu de zaken goed marcheren hebben Roel en Aaltje onderhand ook zelf tijd om van het gemoedelijke Franse leven te genieten. Carpe diem….!.
Roel en Aaltje, comment allez-vous?
“Met ons gaat alles goed en dat geldt ook voor onze kinderen. Tom is 18 jaar en Rosanne wordt in mei 16 jaar. Inmiddels run ik sinds maart 2008 ~ naast onze camping en chalets ~ een bouwbedrijf. Dat doe ik samen met een Franse vriend. Wij willen het liefst bouwen en renoveren in de traditionele Perigord-stijl. Voor de liefhebbers: de dikke natuurstenen buitenmuren + voegwerk en de typische rode dakpan. Verder kunnen mensen bouwtechnisch-advies vragen bij de aankoop van hun huis. Het bouwen gebeurd in de maanden dat wij het wat rustiger hebben met de Camping/Chalets. Wij hebben niet te klagen over werk, dus ook daar gaat alles naar tevredenheid!
“Inmiddels volgen wij ook de website van zweeloo-digitaal.nl en www.vvzbc.nl en blijven daardoor zeer goed op de hoogte. En uiteraard door het frequent contact met mijn moeder, die sinds kort in ouderencentrum De Korenhof woont."
“Van de wereld hebben wij inmiddels al wat meer gezien. Wij zijn vorig jaar oktober met de kinderen naar Amerika geweest om één van de grootste pretparken ter wereld te bezoeken. Onze kinderen zijn beide helemaal bezeten van roller-coasters en hebben de tijd van hun leven gehad!”
Hoe gaat het met de camping en de chalets?
“Het gaat allemaal heel voorspoedig. Ons streven is om vanaf 1 april tot eind 31 oktober een goede bezetting te krijgen. Wij vinden de camping leuk, maar onze belangrijkste bron van inkomsten zijn de chalets. Veel mensen die bij ons komen kamperen, keren vaak een keer terug in één van de chalets, om ook een van de andere seizoenen een keer mee te maken. Door een klein artikeltje in de KCK van de ANWB hebben wij een behoorlijke toename van het aantal gasten gehad. Soms moet je ook een beetje geluk hebben, nietwaar? Verder moeten wij het voornamelijk hebben van internet (onze eigen site: www.letuquetvert.nl) en van mond- op mond reclame.”
De Franse taal, c,est terrible!
“De Franse taal is niet eenvoudig, dat klopt! Onze kinderen spreken natuurlijk vloeiend Frans. Aaltje had meer basis als ik en heeft hier nog een jaartje cursus gedaan. Verder helpt zij de kinderen veel met hun huiswerk, waardoor ze het zelf ook steeds beter leert. Ik heb zelf hier drie jaar op cursus gezeten en natuurlijk veel geleerd, maar vloeiend spreken is voor mij nog niet helemaal het geval. De lokale, oudere bevolking spreekt daarnaast ook nog eens een dialect-Frans, het Occitaans, zodat ik altijd moet vragen om over te schakelen op het gewone, normale Frans, dan gaat het!”
Hoe kwamen jullie er destijds toe om deze stap te maken?
“Het had voornamelijk te maken met mijn werk. Door reorganisaties en overnames is Postkantoren BV in 1996 al begonnen met het samenstellen van lijsten met personeel dat over max. 5 jaar overcompleet ging raken. Ik wilde daar niet op gaan zitten wachten en daarom zijn wij andere plannen gaan maken. Wij hadden allebei ook wel een beetje het gevoel dat als wij nu iets anders wilden doen, dan gingen we ook iets voor onszelf doen. Eigen baas zijn dus! In Nederland waren daarvoor de mogelijkheden gewoon te beperkt en dus kwamen wij met onze plannen in Frankrijk terecht.”
Zijn er al veel Zweelers langs geweest?
“Wij kregen en krijgen nog steeds veel Zweelers op bezoek, tenslotte is het natuurlijk niet de wereld uit en Dordogne is een populair vakantiegebied.”
Het leven is goed in Frankrijk wordt vaak gezegd.
“De Fransen hebben een iets andere stijl van leven als wij, inmiddels proberen wij natuurlijk ook de goede en aangename dingen te combineren met onze dagelijkse werkzaamheden. Wat ons bijzonder aanspreekt is het feit dat wij veel meer buiten kunnen werken dan wij gewend waren. Diep in september met z’n beiden (de kinderen eten warm op school) buiten onder onze Katalpa zitten en genieten van onze lunch en alleen maar natuurgeluiden om je heen, dan hebben wij een voldaan gevoel! Voor ons wacht daarna wel weer gewoon het werk.”
Blijven jullie goed op de hoogte van het wel en wee van ZBC?
“Veel Zweelers komen hier graag op bezoek en daaronder natuurlijk ook veel ZBC- ers, dat geeft mij de kans om even bij te praten. Ik moet eerlijk zeggen dat er tegenwoordig al zoveel namen voorbij komen in het Teutertien die ik niet meer ken, dat gaat heel snel! Ik lees dus altijd nog het Teutertien.
Mijn vader was natuurlijk ook een echte ZBC-man, die iedere thuiswedstrijd wel even ging kijken. Hij kon mij altijd wel even bijpraten over het 1e elftal. Vader mocht jammer genoeg niet langer bij ons blijven. Zoals al die andere oud-ZBC ers kijk ik zondagavond vaak even op site www.vvzbc.nl naar de uitslagen van alle teams van ZBC. Het ZBC-gevoel zal wel nooit verdwijnen, denk ik!”
Voor de jongeren onder onze lezers. Roel, vertel nog één keer in het kort je ZBC-carrière.
“In de jeugd heb ik het genoegen gehad om te mogen trainen met o.a Piet de Boer, die veel plezier beleefde aan het trainen van de jeugd en wij hadden ook altijd een redelijk getalenteerde groep. Spelers als : Albert Ruinemans, Jan-Willem Post, Jans Meier, Roelof Brands, Albert Klingenberg, Peter de Boer, Gezinus Eefting, Roel Brunsting en ik vergeet ongetwijfeld vele anderen haalden ook allemaal het 1e elftal. Lang heb ik niet in het 1e gespeeld , 1 seizoen volledig en daarna bleef het bij wat invalbeurten. Vele jaren in met name het 2e elftal met leider Rikus Pepping en Harm Teunissen staan mij in de gedachten.”
“Ik moest het hebben van mijn redelijke techniek en inzicht, want snelheid had ik te weinig. Meestal stond ik in de spits. Een onwillige knie (jumpers-knee) heeft mij eigenlijk vanaf mijn diensttijd behoorlijk dwars gezeten en daardoor kon ik niet altijd volop trainen en dat had ik wel hard nodig! Omdat die fysieke klachten er eigenlijk altijd waren heb ik bij ZBC veel op bestuurlijk en organisatorisch vlak gedaan. Ben een aantal jaren voorzitter geweest van de jeugdcommissie en bestuurslid van ZBC en heb vele jaren als elftalleider (bij het 1e en het 2e) mijn best gedaan voor de club.”
En veel, heel veel doelpunten…….!
“In onze tijd werd er gestreden om de Teuter-trofee, een bokaal voor de topschutter van de club. In al die jaren deed ik meestal wel mee om een ereplaats, dat klopt!”
Doen jullie nu nog iets aan of in de sport?
“Nee, dat heeft deels te maken met tijd en natuurlijk ook met de leeftijd (Roel is 52 en Aaltije is 50/red). Ik ben blij dat ik zonder lichamelijke klachten mijn werk kan doen. Wij proberen om zelf af en toe een prachtige wandelroute te lopen, de routes komen immers aan ons terrein voorbij. Ook Aaltje doet niet actief iets aan sport, maar wij hebben een dusdanig terrein te bewerken dat wij dagelijks al een flinke wandeling maken.”
Verder nog grootse plannen?
“Onze plannen bestaan er de komende jaren uit om een stabiele factor in de toeristenbranche te worden en vooral gezond en gelukkig te blijven. Naast Amerika en Frankrijk willen we de komende jaren nog graag meer van de wereld ontdekken. Dat is een mooi ideaal.”
Wil jullie verder nog iets kwijt?
“Wij hopen dat ZBC de rol die het heeft binnen de gemeenschap van Zweeloo en de betekenis voor de mensen nog in lengte van jaren kan blijven vervullen en hopen natuurlijk vele van die mensen ook nog eens een keer in Jumilhac te mogen begroeten. En we willen verder natuurlijk het 1e alle succes wensen op weg naar de titel in de 3e klasse D. We blijven het nauwgezet volgen!”
Met vriendelijke groeten, ~ Roel, Aaltje, Tom en Rosanne Warmolts ~
Voor meer info en boekingen : www.letuquetvert.nl
Franse missie geslaagd voor Roel en Aaltje Warmolts
De redactie van de website www.zweeloo-digitaal.nl plaatst regelmatig inwoners en oud-inwoners in de schijnwerpers. De hoofdpersonen zijn deze keer Roel en Aaltje Warmolts. We gaan helemaal naar Frankrijk, om precies te zijn naar de Dordogne.
Inmiddels wonen Roel en Aaltje, samen met zoon Tom en dochter Rosanne, al weer ruim negen jaar in Frankrijk. Op een terrein van acht hectare bos en groen lieten ze een prachtige camping met chalets verrijzen. Met veel plezier wonen en leven Roel en Aaltje en hun beide kinderen in de Perigord Vert. Dat is het groene gedeelte van de Dordogne, gemeente Jumilhac le Grand. Een kleine gemeenschap met circa 1500 inwoners. Roel en Aaltje hebben hard gewerkt om alles van de grond te krijgen. Inmiddels hebben ze de zaken uitstekend voor elkaar. De camping en de chalets vormen een ideaal domein voor de vakantieganger die rust, ruimte en privacy op juiste waarde weet te schatten. Nu de zaken goed marcheren hebben Roel en Aaltje onderhand ook zelf tijd om van het gemoedelijke Franse leven te genieten. Carpe diem….!.
Roel en Aaltje, comment allez-vous?
“Met ons gaat alles goed en dat geldt ook voor onze kinderen. Tom is 18 jaar en Rosanne wordt in mei 16 jaar. Inmiddels run ik sinds maart 2008 ~ naast onze camping en chalets ~ een bouwbedrijf. Dat doe ik samen met een Franse vriend. Wij willen het liefst bouwen en renoveren in de traditionele Perigord-stijl. Voor de liefhebbers: de dikke natuurstenen buitenmuren + voegwerk en de typische rode dakpan. Verder kunnen mensen bouwtechnisch-advies vragen bij de aankoop van hun huis. Het bouwen gebeurd in de maanden dat wij het wat rustiger hebben met de Camping/Chalets. Wij hebben niet te klagen over werk, dus ook daar gaat alles naar tevredenheid!
“Inmiddels volgen wij ook de website van zweeloo-digitaal.nl en www.vvzbc.nl en blijven daardoor zeer goed op de hoogte. En uiteraard door het frequent contact met mijn moeder, die sinds kort in ouderencentrum De Korenhof woont."
“Van de wereld hebben wij inmiddels al wat meer gezien. Wij zijn vorig jaar oktober met de kinderen naar Amerika geweest om één van de grootste pretparken ter wereld te bezoeken. Onze kinderen zijn beide helemaal bezeten van roller-coasters en hebben de tijd van hun leven gehad!”
Hoe gaat het met de camping en de chalets?
“Het gaat allemaal heel voorspoedig. Ons streven is om vanaf 1 april tot eind 31 oktober een goede bezetting te krijgen. Wij vinden de camping leuk, maar onze belangrijkste bron van inkomsten zijn de chalets. Veel mensen die bij ons komen kamperen, keren vaak een keer terug in één van de chalets, om ook een van de andere seizoenen een keer mee te maken. Door een klein artikeltje in de KCK van de ANWB hebben wij een behoorlijke toename van het aantal gasten gehad. Soms moet je ook een beetje geluk hebben, nietwaar? Verder moeten wij het voornamelijk hebben van internet (onze eigen site: www.letuquetvert.nl) en van mond- op mond reclame.”
De Franse taal, c,est terrible!
“De Franse taal is niet eenvoudig, dat klopt! Onze kinderen spreken natuurlijk vloeiend Frans. Aaltje had meer basis als ik en heeft hier nog een jaartje cursus gedaan. Verder helpt zij de kinderen veel met hun huiswerk, waardoor ze het zelf ook steeds beter leert. Ik heb zelf hier drie jaar op cursus gezeten en natuurlijk veel geleerd, maar vloeiend spreken is voor mij nog niet helemaal het geval. De lokale, oudere bevolking spreekt daarnaast ook nog eens een dialect-Frans, het Occitaans, zodat ik altijd moet vragen om over te schakelen op het gewone, normale Frans, dan gaat het!”
Hoe kwamen jullie er destijds toe om deze stap te maken?
“Het had voornamelijk te maken met mijn werk. Door reorganisaties en overnames is Postkantoren BV in 1996 al begonnen met het samenstellen van lijsten met personeel dat over max. 5 jaar overcompleet ging raken. Ik wilde daar niet op gaan zitten wachten en daarom zijn wij andere plannen gaan maken. Wij hadden allebei ook wel een beetje het gevoel dat als wij nu iets anders wilden doen, dan gingen we ook iets voor onszelf doen. Eigen baas zijn dus! In Nederland waren daarvoor de mogelijkheden gewoon te beperkt en dus kwamen wij met onze plannen in Frankrijk terecht.”
Zijn er al veel Zweelers langs geweest?
“Wij kregen en krijgen nog steeds veel Zweelers op bezoek, tenslotte is het natuurlijk niet de wereld uit en Dordogne is een populair vakantiegebied.”
Het leven is goed in Frankrijk wordt vaak gezegd.
“De Fransen hebben een iets andere stijl van leven als wij, inmiddels proberen wij natuurlijk ook de goede en aangename dingen te combineren met onze dagelijkse werkzaamheden. Wat ons bijzonder aanspreekt is het feit dat wij veel meer buiten kunnen werken dan wij gewend waren. Diep in september met z’n beiden (de kinderen eten warm op school) buiten onder onze Katalpa zitten en genieten van onze lunch en alleen maar natuurgeluiden om je heen, dan hebben wij een voldaan gevoel! Voor ons wacht daarna wel weer gewoon het werk.”
Blijven jullie goed op de hoogte van het wel en wee van ZBC?
“Veel Zweelers komen hier graag op bezoek en daaronder natuurlijk ook veel ZBC- ers, dat geeft mij de kans om even bij te praten. Ik moet eerlijk zeggen dat er tegenwoordig al zoveel namen voorbij komen in het Teutertien die ik niet meer ken, dat gaat heel snel! Ik lees dus altijd nog het Teutertien.
Mijn vader was natuurlijk ook een echte ZBC-man, die iedere thuiswedstrijd wel even ging kijken. Hij kon mij altijd wel even bijpraten over het 1e elftal. Vader mocht jammer genoeg niet langer bij ons blijven. Zoals al die andere oud-ZBC ers kijk ik zondagavond vaak even op site www.vvzbc.nl naar de uitslagen van alle teams van ZBC. Het ZBC-gevoel zal wel nooit verdwijnen, denk ik!”
Voor de jongeren onder onze lezers. Roel, vertel nog één keer in het kort je ZBC-carrière.
“In de jeugd heb ik het genoegen gehad om te mogen trainen met o.a Piet de Boer, die veel plezier beleefde aan het trainen van de jeugd en wij hadden ook altijd een redelijk getalenteerde groep. Spelers als : Albert Ruinemans, Jan-Willem Post, Jans Meier, Roelof Brands, Albert Klingenberg, Peter de Boer, Gezinus Eefting, Roel Brunsting en ik vergeet ongetwijfeld vele anderen haalden ook allemaal het 1e elftal. Lang heb ik niet in het 1e gespeeld , 1 seizoen volledig en daarna bleef het bij wat invalbeurten. Vele jaren in met name het 2e elftal met leider Rikus Pepping en Harm Teunissen staan mij in de gedachten.”
“Ik moest het hebben van mijn redelijke techniek en inzicht, want snelheid had ik te weinig. Meestal stond ik in de spits. Een onwillige knie (jumpers-knee) heeft mij eigenlijk vanaf mijn diensttijd behoorlijk dwars gezeten en daardoor kon ik niet altijd volop trainen en dat had ik wel hard nodig! Omdat die fysieke klachten er eigenlijk altijd waren heb ik bij ZBC veel op bestuurlijk en organisatorisch vlak gedaan. Ben een aantal jaren voorzitter geweest van de jeugdcommissie en bestuurslid van ZBC en heb vele jaren als elftalleider (bij het 1e en het 2e) mijn best gedaan voor de club.”
En veel, heel veel doelpunten…….!
“In onze tijd werd er gestreden om de Teuter-trofee, een bokaal voor de topschutter van de club. In al die jaren deed ik meestal wel mee om een ereplaats, dat klopt!”
Doen jullie nu nog iets aan of in de sport?
“Nee, dat heeft deels te maken met tijd en natuurlijk ook met de leeftijd (Roel is 52 en Aaltije is 50/red). Ik ben blij dat ik zonder lichamelijke klachten mijn werk kan doen. Wij proberen om zelf af en toe een prachtige wandelroute te lopen, de routes komen immers aan ons terrein voorbij. Ook Aaltje doet niet actief iets aan sport, maar wij hebben een dusdanig terrein te bewerken dat wij dagelijks al een flinke wandeling maken.”
Verder nog grootse plannen?
“Onze plannen bestaan er de komende jaren uit om een stabiele factor in de toeristenbranche te worden en vooral gezond en gelukkig te blijven. Naast Amerika en Frankrijk willen we de komende jaren nog graag meer van de wereld ontdekken. Dat is een mooi ideaal.”
Wil jullie verder nog iets kwijt?
“Wij hopen dat ZBC de rol die het heeft binnen de gemeenschap van Zweeloo en de betekenis voor de mensen nog in lengte van jaren kan blijven vervullen en hopen natuurlijk vele van die mensen ook nog eens een keer in Jumilhac te mogen begroeten. En we willen verder natuurlijk het 1e alle succes wensen op weg naar de titel in de 3e klasse D. We blijven het nauwgezet volgen!”
Met vriendelijke groeten, ~ Roel, Aaltje, Tom en Rosanne Warmolts ~
Voor meer info en boekingen : www.letuquetvert.nl
