Op visite bij Gerrit Jan en Hennie van Olst
Op een woensdag in januari wisten de stoelen van Hennie en Gerrit Jan van Olst uit Zweeloo niet wat hen overkwam…….. er werd een hele middag op gezeten…… iets dat niet zo vaak lijkt voor te komen, daar aan de Markstraat. Want in het gesprek dat OEK voerde met de beide bewoners kwamen zoveel bezigheden aan de orde, dat ‘zitten’ wel een lage klassering op de activiteitenlijst moet hebben.
Maar als er dan toch ‘gezeten’ wordt, dan is de stoel meteen een praatstoel. Want Gerrit Jan en Hennie kunnen smakelijk vertellen. We spreken met hen over het wonen in de voormalige burgemeesterswoning, de boerderij in Benneveld en over de palingrokerij.
Wie vele reizen doet kan veel verhalen…..
Wat er zoal aan de orde kwam? Hun vele reizen, en…. “wie vele reizen doet kan veel verhalen.” Het zou een bladvullend item kunnen zijn, want Hennie en Gerrit Jan gaan graag op stap. “In de winter naar warmere streken, dat doet ons goed!” Want het leven op de boerderij, met het vele en zware werken, heeft lichamelijk wel zijn tol geëist. “Maar je moet de moed niet laten zakken, en een goede eetlust is heel belangrijk,” grinnikt Gerrit Jan.
Al op jonge leeftijd ging Gerrit Jan in het Gelderse Wezep op de boerderij van zijn ouders aan de slag. En Hennie, niet van boeren komaf, werd een rasechte boerin. “Ze kon de zaken helemaal overnemen, als ik er niet was,” zegt Gerrit Jan. In 1981 verhuisde het gezin naar Benneveld en runden ze er een gemengd boerenbedrijf. “De kalveren waren echt mijn domein,” zegt Hennie, “als er ziekte was, wist ik ze er meestal wel door te krijgen. Het was zelfs zo dat toenmalig veearts Kuipers mensen naar mij, en mijn middeltjes, doorverwees als ze zieke kalveren hadden.” Bijna 25 jaar runden ze met veel genoegen het boerenbedrijf in Benneveld. “Niet alleen melkvee en akkerbouw, maar we behaalden ook heel goede resultaten in de fokkerij.”
Voormalige burgemeesterswoning
In 2005 werd de overstap gemaakt naar een ‘burgerleven’. En wel in de voormalige burgemeesterswoning. Na de laatste burgemeester, Bert Hinnen, werden Gerrit Jan en Hennie de 3eburgerbewoners. Het huis werd aangepakt, maar ook de tuin. Een waar lusthof werd gecreëerd. Dat werd Hennie’s domein. Oude bomen werden waar nodig gerooid. Maar de pruimenboom, uit de tijd van burgemeester Greebe, waaraan uw verslaggeefster herinneringen heeft, lijkt er nog te staan, en zeker de (knot)linde uit de tijd van Van Gogh heeft er nog een prominente plaats. Voor die laatste zijn de Van Olst’s lid geworden van de Bomenwacht, want een dergelijke oude boom heeft speciale zorg nodig. Volop bloemen en struiken werden er geplant. En onderhouden. Genoten wordt ook van de vogels en de vissen in de vijver.
Palingvissen
Waarmee er een bruggetje geslagen wordt naar een grote liefhebberij van Gerrit Jan en wel vissen: zeevissen, vissen in de stroom, palingvissen…. Met glimmende ogen raakt hij hierover niet uitgepraat. “Vissen is voor mij hét rustmoment. Als jonge jongen was ik meer een stroper; zonder dierenleed te veroorzaken, hoor; maar ik was wel altijd in het veld. Ik ben een druk baasje, maar het kijken naar een dobber geeft mij zoveel rust.” Waarop Hennie bijvalt “en dat is wat de tuin mij geeft; het is veel werk, maar o zo rustgevend.” De palingvisserij is trouwens niet meer mogelijk in Nederland. Maar Gerrit Jan heeft een goed adres waar hij gekweekte paling koopt. “De kwaliteit is tegenwoordig niet meer van wilde paling te onderscheiden.” Als doorgewinterde palingslachter kan hij er 60 per uur aan. “En dan in de rookton, die ik voor mijn 50everjaardag kreeg. Dat roken is een secuur werk, daar kun je niet bij weglopen. Want het komt aan op het juiste moment van garing. En dan de verkoop: op Zweeler Markt, bij de Fair voor het zwembad, op het Aelderholt en op andere markten. En niet te vergeten de verkoop bij huis, vooral rond de kerstdagen. Dat is zo’n gezellig gebeuren. Vanuit de garage. Met een glühweintje er bij. Ik had dit jaar gewoon een wachtlijst.”
Ja, tuin, vakanties, vissen, palingroken, maar ook over de jacht en hun wijn maken vallen nog bladzijden te vullen. Neem daarbij de kinderen en de kleinkinderen, het hout zagen, het zingen, het handwerken, spelletjes doen en legpuzzels maken……… Op de stoelen van Gerrit Jan en Hennie wordt wel eens gezeten, alleen niet vaak. Maar wordt de stoel een praatstoel, dan zijn een paar uren maar zó gevuld!
Bijschrift foto:Gerrit Jan en Hennie van Olst zijn op tal van fronten zeer actief. Eénmaal op de praatstoel kunnen ze uitgebreid en enthousiast over hun veelzijdige bezigheden vertellen. (Foto: Monique Jonkman-Koolen)
Oes Eig'n Kraantien d.d. 4 april 2017.
