Hej je der ok an argerd, dat ik zo neudig een woordtien met wol proten over die moord op Theo van Gogh ?
Ik gaf allennig mar mien miening, ij huuft ’t er niet met iens te weden heur. Dat gef niks, ’t kost je de kop niet.
Kiek, dat bedoel ik non met ’t recht op vrije mieningsoeting. Of zul dat veur ’n hond niet opgaon ? ’t Möt haost wal, want ij mugt niet discrimineren !
Ik was ’n asielzukertien, ik bin zwart en ok nog iens ’n voelnisbakkenrassien, mar pas op heur, ’k bin der niks minder um.
’t Vrouwgien vertelt nog wal iens over vrogger, toen ze nog ’n klein wichtien was. As ze dan niet goed umliek wol, dan zee heur moe : ’Pas mar op, der komp ’n jeude an’. Of as ze zuk hiel vies maakt har, dan zee ’t olde mèenskien : ’IJ ziet er ja oet as ’n Turk’.
’t Deugde bij lange nao niet, mar ’t vrouwgien zeg, dat ze dat as kinder agil niet in de gaten hadden en dat ’t ok niet kwaod bedoeld was.
Och ja, ’t was ’n aandere tied hè ?
Zie hadden der gien arg in, want met zukke zaken waren ze toen nog niet zo in de weer.
Non wu’k nog evenpies met je terugge hen de buxussies van de femlie Dubbelhoes.
Berend hef intuskentied een gedielte dervan vervangen deur ’n hekkien.
Daj non niet denkt : ’Bink hef al die bossies um ziep hölpen’, want zo is ’t um de dooie dood niet. Hie vun geleuf ik een hekkien gewoon mooier.
A’k dat weten har !!!
Mar, alle gekheid op ’n stokkien, ’k moe zeggen, ’t zöt er hiel schier oet !
Gestaodig an kuierden wij aal een eindtien wieder.
In ’t begun ruuk ik aal hielemaol op onstuur van al die mooie vrouwlu ( under de honden ), die der rondlupen. As ze dan ok nog jags waren, dan was ’t hek van de dam. ’t Vrouwgien kun doezend keer schruwen van : ’Bink !!!!’, mar ze kun de pot op. Ik mus en zul der achterheer ! Ik bin echt ’n rekeltien. Ik loop gewoon mien uh....ij weet ’t wal achternao. ’t Vrouwgien bleef glad veraldereerdachter en alderbarstens hellig was ze ok, dat kuj wal zien an die drie oetroeptiekens achter mien naam.
Op ’n zeker moment heurde ik heur zeggen, dat ze der strontzat van was. En wat ’t nog slimmer meuk, ze pruut over de dierenarts.
Non, dan weej ’t wal.........CASTREREN!!!!!!!!
As ik der goed an denk, dan loopt mij de kolde rillings over de hoed !
( niet zu’n ding, waj op de kop zetten kunt heur, hier betiekent ’t : het vel.
Brrrrrrrr........
Woeffff !
