.…én een verhaal over Sint Nicolaas-transformatie met behulp van Koningin Juliana. John en Anneke Nycolaas voelen zich thuis aan de Westermaten.
In een gezellig gesprek in het kader van onze rubriek ‘Van ver naar Zweel….’, kwamen vele zaken op de tafel van Westermaten 7 in Aalden. John en Anneke Nycolaas wonen daar sinds enige tijd.
Daarvóór was Mantinge gedurende 21 jaren de woonplaats van deze geboren Dordtenaren. Destijds wonend in Hendrik Ido Ambacht zagen zij deze plaats onstuimig groeien. Het was niet meer zoals het geweest was. En ze gingen zoeken naar een nieuwe woonplek.
In Drenthe kwamen ze wel vaker, door vakanties en in Mantinge bleek een bouwkavel te zijn: nieuwbouw in de oude woonkern. Ze hebben daar vele jaren naar volle tevredenheid gewoond.
Vele vrijwilligersklussen
John kon zijn werk grotendeels vanuit huis doen en Anneke ging werken op geitenboerderij Hansketien. Daarnaast vele vrijwilligersklussen, zoals bij Natuurmonumenten, de Plattelandsvrouwen, gemeentepanel, ’t Broekhoes, Stichting Jan Kruis museum. “Er was een prachtig samenwerkingsverband tussen Mantinge, Garminge en Balinge: De Broekstreek. Drie dorpen die elkaar niet beconcurreren, maar elkaar versterken,” aldus John en Anneke.
Op zoek naar andere woonplek
Zo langzamerhand werd met name de tuin in Mantinge een te grote klus, en gingen zij zoeken naar een andere woonplek. “We zochten door heel Nederland, want aan plek gebonden waren we niet.”
Toch bleken er ‘elastiekjes’ te zijn die er voor zorgden dat de zoekkring zich gaandeweg rond Mantinge concentreerde. “Vrienden in de loop van de jaren daar gekregen; het popkoor in Beilen,” worden onder andere genoemd.
Daarnaast was een woonplaats met directe wandelruimte voor mens en hond een criterium. “Wel zochten we naar een plek met een station, een theater en een bibliotheek,” zegt Anneke. “Maar toen we hier kwamen kijken voelde dat direct zo goed, dat die extra ‘voorwaarden’ niet meer doorslaggevend werden. En de vrienden in Mantinge gaven aan dat bijvoorbeeld Smilde echt niet zou kunnen, maar dat Aalden een goede plek voor ons zou zijn,” zegt ze lachend. “En dat lijkt zo te zijn,” vult John aan, “we voelen ons hier thuis en vinden steeds meer onze plek, bijvoorbeeld in Dorpsbelangen.” “Ja, organisatorisch bezig zijn, daar hou je van,” zegt Anneke.
‘Mijn geboorte-achternaam is Sint Nicolaas’
Tot slot nog de combinatie Sint Nicolaas en Koningin Juliana, de subtitel van dit artikel.
John vertelt: “Mijn geboorte-achternaam is Sint Nicolaas en echt gepest ben ik er nooit mee, maar vanzelfsprekend heb ik alle grappen en "leuke" opmerkingen gehoord die je maar kunt bedenken, vooral in deze periode van het jaar.’
‘Sint’ schrappen
Toen hun dochter op een leeftijd kwam dat ze daar ook “aan moest geloven” werd het tijd naamsverandering aan te vragen. ‘In 1974 ging dat via het Ministerie van Justitie, inclusief politieonderzoek. Zij doen voorwerk en mijn verzoek om het Sint te schrappen werd afgewezen omdat die naam al bestond. Je moet een niet bestaande naam kiezen, in mijn geval werd dat dus Nycolaas, die bestond nog niet en voordeel was dat de klank niet veranderde.’
Daarna moest John een brief schrijven aan Koningin Juliana en haar eerbiedig verzoeken - met redenen omkleed - waarom hij zijn naam wilde veranderen. ‘Het heeft de Koningin toen behaagd mijn verzoek in te willigen.” En zo hebben we kennis kunnen maken met John en Anneke Nycolaas in deze Sint Nicolaas-dagen.
Foto: John en Anneke Nycolaas voor het woonhuis aan de Westermaten. (Foto: Monique Jonkman-Koolen)
Oes Eig'n Kraantien d.d. 4 december 2018
