Al geruime tijd geleden speelden we met het idee om een woonruimte te zoeken in een meer landelijk gelegen omgeving. We hebben heel wat weekenden besteed aan onze zoektocht.
Totdat we op enig moment Aalden binnenreden en aangekomen op de brink het idee kregen dat we een filiaal van het Openluchtmuseum waren binnengereden. Toen we voor nummer 2 stopten keek Wilma mij aan en zei: ‘Strik er om, dit is het’. Hans wilde het nog wel even beter bekijken. Maar na een paar bezichtigingen hebben we de knoop doorgehakt en het gekocht. We hebben er geen dag spijt van.
Wilma is geboren in Dordrecht, heeft later onder meer in Hoornaar en Meerkerk gewoond, en is uiteindelijk in Hilversum terechtgekomen. Hans is geboren in Zaandam en in de jaren 70 verhuisd naar Hilversum. Sinds de jaren negentig woonden we samen op verschillende locaties in Hilversum.
Onze familie woont niet echt in de buurt. Hans heeft nog wel een nicht in Klazienaveen. Verder woont alle familie in het Westen. Hans heeft nog voor 50% Drentse genen in zijn DNA. Zijn moeder is geboren in Emmen en zijn grootvader in Assen. Zijn overgrootvader was zelfs brugwachter in Oosterhesselerbrug.
Het begrip Drenthenieren is ons vreemd. Wilma heeft nog steeds een drukke baan. Zij ondersteunt de Raad van Bestuur van de Nederlandse Zorgautoriteit in Utrecht. Hans daarentegen is sinds enige tijd met pensioen. Hij is zijn arbeidzame leven begonnen als keurmeester van vee en vlees en is na dat 10 jaar gedaan te hebben overgestapt naar de ISC in Utrecht. Dat was een controle-organisatie die toezag op de productie en verwerking van diervriendelijk geproduceerd vlees. Eerst in de functie van inspecteur en naderhand heeft hij als directeur een omvangrijke groei van de organisatie meegemaakt. Naast deze functie was hij ruim 20 jaar lid van de gemeenteraad van Hilversum.
Specifieke hobby’s zijn er niet echt. Wilma leest graag en veel. Zij is lid geworden van de Historische vereniging om zo wat meer te weten te komen over Zweeloo/Aalden en de geschiedenis van deze regio. Hans is, naast het noodzakelijke klussen in en aan het huis, als voorzitter van de stichting Joods Erfgoed Gooi & Vechtstreek, nog steeds druk met de plaatsing van de zgn. Struikelstenen (www.struikelstenen.nl). Dit is een herdenkingsproject ter nagedachtenis aan de slachtoffers van de Shoa. Daarnaast is hij verantwoordelijk voor het beheer en de instandhouding van de Joodse begraafplaats in Hilversum.
Het wonen in Aalden bevalt ons zeer goed. De ‘doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg’ mentaliteit, spreekt ons zeer aan. Dat is in het Gooi weleens anders. Alle voorzieningen zijn aanwezig of binnen een redelijke afstand te bereiken en voor handen. Het dorp is omgeven door prachtige natuur en we pakken regelmatig de fiets om hier in de omgeving te toeren. Als je zoals wij uit het drukke westen komt, dan kun je je kinderlijk verwonderen over het feit dat je hier nog plekken hebt waar het echt stil is en waar het ‘s nachts echt donker is. Heerlijk.
In verband met de Corona pandemie en de maatschappelijke beperkingen die daar bij kwamen, hebben we nog niet veel contacten kunnen leggen binnen de dorpsgemeenschap. We hebben fijne buren en we hebben laatst een leuke dorpswandeling met gids gedaan. Dan kom je ook wel mensen tegen en leer je het dorp weer wat beter kennen. Uiteindelijk zal dat ook wel goed komen.
Kortom, Aalden heeft twee nieuwe inwoners gekregen die erg dankbaar en gelukkig zijn dat zij deel uit mogen maken van deze gemeenschap.
Het wonen in Aalden bevalt Hans Roos (68) en Wilma Donker (54) zeer goed. (Foto: Monique Jonkman-Koolen)
Oes Eig'n Kraantien d.d. 2 november 2021
