Als 70-plusser kan Johan Olivier nog ongeremd genieten van het leven. Maar hoeveel ouderen lopen er niet vast in aftakeling, vereenzaming, depressie, dementie en verlieservaringen? Het niet of nauwelijks begrepen te voelen, speelt daar een grote rol bij. Voor de levenslustige inwoner van Benneveld de hoofdreden om in de pen te klimmen en zijn zienswijze over ouder worden en het belang van een positief zelfbeeld aan het papier toe te vertrouwen. De pennenvruchten resulteerden inmiddels in twee boeken en er staat zelfs een derde op de rol. De boodschap van de schrijver aan het adres van ouderen is duidelijk: blijf geloof houden in je eigen kunnen en blijf actief in het maatschappelijk leven.
Zeven jaar geleden verhuisde Johan Olivier met zijn vrouw naar Benneveld. Het jachtige leven in Delft verruilden ze voor ultieme rust. Het bleek de ideale voedingsbodem om een lang gekoesterde wens in vervulling te brengen: het schrijven van een boek. En dan met name gerelateerd aan ouderen. Zijn eerste boek, '….verwaasd grijs', gaat op een even indringende als luchtige wijze in op vele aspecten van het ouder worden. 'Het boek geeft een duidelijke inzage van wat er zich allemaal kan afspelen tijdens het proces van ouder worden en hoe we elkaar in die omstandigheden kunnen helpen, ondersteunen en bijstaan', zo licht hij in zijn werkkamer aan de Almaatsweg toe. Het boek is vooral geschreven voor ouderen en voor hen die betrokken zijn bij die verzorging, zoals mantelzorgers en medewerkers in de zorgcentra en verpleegtehuizen. 'Maar', voegt de auteur er direct aan toe, 'het is ook heel geschikt voor huisartsen en het zal een steun zijn voor de familie van ouderen.'
In het tweede boek Help! De rek is eruit, dat begin dit jaar op de markt is gebracht, wordt opnieuw ingegaan op een aantal aspecten van het ouder worden. 'Het geeft een beeld van het ouder worden en hoe we positief kunnen kijken naar de omstandigheden. Zien hoe we elkaar kunnen helpen, ondersteunen en bijstaan. Ook hoe kinderen hun ouders beter kunnen begrijpen van wat zich allemaal kan afspelen bij het ouder worden. Dit begrip is van essentieel belang in relatie met hun kinderen en zorgverleners. We denken vaak simplistisch over ouder worden: ofwel wordt het geïdealiseerd, ofwel te pessimistisch.'
De gepensioneerd werktuigbouwkundige is in zijn vrije tijd niet alleen schrijver, maar heeft ook zitting in de Cliëntenraad van het Scheper Ziekenhuis en in de Centrale Cliëntenraad van zorggroep Leveste. 'In die functies behartig ik de belangen van patiënten. Maatschappelijk werk heeft me altijd al aangesproken en sinds mijn pensionering kan ik daar nu echt meer werk van maken.' Johan Olivier is geboren in Den Haag , later gaan wonen in Delft en werkte jarenlang als project manager bij een Ingenieursbureau voor de Scheepsbouw. 'Ik was betrokken bij het ontwerpen, de uitvoering en begeleiden van de bouw van schepen, in het bijzonder voor de Koninklijke Marine. Mijn passie voor het schrijven van boeken is pas veel later ontstaan’.
Als vrijwilliger is hij zo’n 35 jaar werkzaam geweest in de geestelijke verzorging aan onder meer ouderen en was hij vele jaren betrokken bij de medezeggenschap in de revalidatiezorg. 'Ik wil al mijn ervaringen graag delen en ouderen handreikingen doen om zoveel mogelijk van het leven te kunnen genieten. Positief de wereld in te kijken en geloven dat het goed komt met de wereld. Zie hoeveel mooie en goede mensen er zijn. Doemdenken past niet in mijn straatje.'
Bezig blijven is volgens Johan Olivier het beste medicijn tegen ouder worden. 'Vraag oudere mensen wat het geheim is van hun hoge leeftijd en negen van de tien keer komt hun antwoord hierop neer: zorg dat je geen tijd hebt om je te vervelen. Bezig blijven heeft ook enorme sociale voordelen omdat men op een vanzelfsprekende manier in contact blijft en informatie uitwisselt met mensen. Door volop mee te blijven spelen in een wereld vol veranderingen, blijft men vanzelf bij de tijd en derhalve interessant.' Het achterliggende jaar gingen weer veel mensen met pensioen. Olivier kent de reacties op de grijze golf, die onze maatschappij zoveel geld kost. 'Maar men vergeet gemakshalve wat een kennis en ervaring beschikbaar komt voor andere doeleinden, bijvoorbeeld het vrijwilligerswerk. Wat mij steekt is dat de vitaliteit van de ouderen vaak schromelijk wordt onderschat. Natuurlijk zal die vitaliteit bij ouder worden niet volledig behouden blijven. Soms zal er hulp nodig zijn. Het is goed enige inzage te krijgen wat dat ouder worden dan kan inhouden en hoe we elkaar kunnen helpen. Dat heb ik ook vooral in mijn tweede boek, Help! De rek is eruit…… proberen te duiden.'
Olivier blijft nieuwsgierig, kritisch en praktisch ingesteld. 'Dat zijn bepaald geen eigenschappen die sterk ontwikkeld blijven als je zeven dagen per week op de sofa of achter de geraniums gaat zitten met hooguit uw krantje en de televisie als bezigheidstherapie. Ik moet er niet aan denken en probeer dat ook over te dragen op anderen. Blijf bezig in een uitdagende omgeving, want hobby's en vrijwilligerswerk geeft bijna elke ochtend een reden om uit bed te komen en een strak plan te maken voor de komende dag. Het zet bovendien de hersens in werking, en dat is de beste manier om de vervelende, maar onvermijdelijke aftakeling van geest én lichaam zo lang mogelijk uit te stellen. Blijf genieten, maak de belevingsruimte zo wijd mogelijk en hou er geloof in dat wereld heus wel goed is.'
Bijschrift foto: Johan Olivier uit Benneveld gaat in zijn boeken in op aspecten van het ouder worden. 'Het geeft een beeld van het ouder worden en hoe we positief kunnen kijken naar de omstandigheden.' (Eigen foto)
