.

.

 

.

Albert Kuipers al dertig jaar uitvaartverzorger

'Je probeert gerust te stellen en gaat praktisch regelen’
‘Wat is er nou dankbaarder dan iemand de laatste eer te bewijzen door tot in de kleinste details iemands laatste reis te verzorgen.’ Met deze woorden onderstreept de 62-jarige Albert Kuipers zijn toegewijde rol als uitvaartleider. Dertig jaar geleden trad Kuipers bij de uitvaartvereniging De Laatste Eer in Zweeloo in dienst. In totaal begeleidde Albert Kuipers in een tijdsbestek van dertig jaar bijna 1.000 begrafenissen en crematies. Hij zag veel verdriet en emotie van nabij. Toch is hij aldoor sterk gebleven en cijferde zichzelf weg om de nabestaanden tot steun te zijn. ‘Als een uitvaartleider emotie gaat tonen en gaat huilen is het hek van de dam. Maar deze ultieme vorm van dienstverlening blijft mensenwerk, het is vaak heel aangrijpend.’

Eer en eerbied

Het geeft Albert Kuipers veel voldoening om mensen te helpen in moeilijke tijden. Hij vertelt: ‘Bij sterven en uitvaartverzorging moet er in korte tijd veel geregeld worden. In mijn functie ben ik verantwoordelijk voor een eerbiedwaardig verloop. Voor mij is het allerbelangrijkste punt dat mensen gerustgesteld worden. Dat je de naaste familieleden het gevoel geeft dat alles in orde komt. Met eer en eerbied daarbij zeer hoog in het vaandel.’ De situaties waarmee Albert Kuipers in zijn loopbaan werd geconfronteerd waren soms zeer aangrijpend. ‘Vooral ook omdat je de mensen vaak goed kende. Jonge mensen, oudere mensen, soms kinderen. Daar moet je in de benadering telkens anders op inspelen. Dan komt alles plots heel dichtbij. Dan merk je ook wat je voor de mensen kunt betekenen. Je bent dan heel betrokken met hen.’

In zo’n fase kan er volgens Kuipers een hele hechte band ontstaan. ‘Ja, ik sta daar open voor. Heb zelf na de dood van mijn vrouw Trijn, op 14 december 1996, veel meegemaakt. Ik weet hoe diep het verdriet door kan dringen, maar ik weet ook hoe ik daarin kan helpen en tot steun kan zijn. Ook dat hoort toe aan de rol van uitvaartverzorger. De betrokkenheid kan, afhankelijk van de situatie en de behoefte van de nabestaanden, vaak nog jaren duren’, schetst Albert Kuipers.

‘Oom’ Klaas Kuipers

In november 1980 nam hij op 34-jarige leeftijd de functie van uitvaarleider over van ‘oom’ Klaas Kuipers. ‘Destijds een man met een grote reputatie op het terrein van uitvaarten en rouwverwerking. Hij heeft dit werk jarenlang op bewonderenswaardige wijze verricht. Van meet af aan heb ik me voorgenomen om de lijn van Klaas voort te zetten. Ik heb het vak overigens zelf moeten leren. Maar pluspunt was wel dat ik vanaf 1972 als drager werkzaam ben geweest. Op deze wijze kreeg ik al veel facetten van de ceremonie te zien. Je ziet dan verdriet op afstand, als uitvaartleider sta je middenin dat proces. Dat vergt veel inlevingsvermogen en tact.’

Verandering

Toen Albert Kuipers als uitvaartverzorger begin jaren tachtig begon, was het gebruikelijk dat nabestaanden weinig te kiezen hadden en dat vrijwel alles voor hen werd geregeld. In de afgelopen jaren is daarin verandering gekomen en ook Kuipers groeide als uitvaartverzorger in die verandering mee. ‘Ja, ik moedig de naaste familieleden nu nadrukkelijk aan om zelf iets te doen tijdens het afscheid. De organisatie blijft weliswaar in mijn handen, maar het is een hele goede ontwikkeling dat de familieleden bij de laatste verzorging en de invulling van een begrafenis of crematie een actieve rol vervullen. Zij dragen vaak ook zelf de kist. Wat ik heel belangrijk vind, is dat mensen die iets doen, het bewust doen. Volg je gevoel maar.’

Roeping

Dertig jaar lang 24 uur per dag oproepbaar. Albert Kuipers moest daarom soms best wel eens concessies richting zijn gezin doen. ‘Klopt! Van de andere kant heb ik ook heel veel medewerking van Trijn en de kinderen gehad. Zij hebben er in 1980 mede op aangedrongen dat ik de taak van uitvaartverzorger voor Zweeloo en omstreken op mij moest nemen. Ik denk een soort roeping. Zo in de trant van ‘je bent er geschikt voor.’ Met grote regelmaat moest ik de boerderij achter me laten, maar het was voor mij een hele geruststelling dat de taken in de veestal en op het akkerland prima door de gezinsleden werden opgepakt. Mede daarom ben ik in staat geweest om hart en ziel in dit vak te leggen.’ Waardering ook voor het toegewijde bestuur van De Laatste Eer en de medewerkers van de aula. ‘We zijn een hecht team en dat is voor mij waardevol en tegelijk een grote mentale steun.’

Absolute stilte

Zijn stem en zijn houding zijn tijdens de plechtigheden ronduit statig. Hij eist absolute stilte. ‘Ja, daar ben ik heel erg kort in, want ronduit storend vind ik het als er tijdens de gang naar het graf luidruchtig gepraat wordt. ‘Als de familie onder de indruk en stil is, moet je het fatsoen opbrengen om even je mond te houden. Bij alle begrafenissen of crematies vraag ik vooraf daarom nadrukkelijk of men stilte in acht wil nemen. Maar al te vaak zie je dat mensen met elkaar aan de praat raken over van alles en nog wat. Dat is eigenlijk heel triest en oneerbiedwaardig. Als men wil praten, spreek dan iets af buiten de kerk of de aula.’

Geen druk

Ondanks de emoties die het werk met zich mee brengt, legt het geen druk op Kuipers. ‘Nee, ik neem het niet mee naar huis. Ik heb geleerd die dingen los van elkaar te zien en ze achter me te laten. Hoe moeilijk dat soms ook is. Na afloop van een plechtigheid moet ik ontspanning zoeken. Op het akkerland vind ik de rust en doe ik weer nieuwe energie op. Ik ben nog boer, maar ben wel langzaam aan het afbouwen. Voor mij is het boerenbedrijf nu een prima afleiding. Dat geldt ook voor mijn rol als toneelspeler bij de Stichting Openluchtspel Zweeloo. Toneel en de sfeer er rondom is een ultieme vorm van ontspanning. Een soort uitlaatklep, waar ik even niet mezelf hoef te zijn. Dat acteerwerk, liefst in een zo komisch mogelijke rol, tja, dat ben ik af en toe echt even nodig!’

Na 30 jaar uitvaartverzorging overheerst de dankbaarheid bij Albert Kuipers. Dankzij zijn benadering en persoonlijke inbreng geeft hij op een perfecte wijze invulling aan het werk als uitvaartleider. Een beroep en een roeping dat Kuipers beslist nog niet los kan laten.

Bijschrift foto: De 62-jarige Albert Kuipers is al dertig jaar als uitvaartleider verbonden aan De Laatste Eer in Zweeloo. ‘Voor mij is het allerbelangrijkste dat mensen gerustgesteld worden. Dat je de naaste familieleden het gevoel geeft dat alles in orde komt.’ In 2006 kreeg Kuipers voor al zijn verdiensten een koninklijke onderscheiding uitgereikt.

Plaats reactie

De redactie behoudt zich het recht voor, ingezonden reacties niet te publiceren, indien de redactie meent dat deze reactie onnodig kwetsend is, of beledigende inhoud bevat.

Informatie

Zweeloo-digitaal is een initiatief van en voor inwoners uit de regio Zweeloo en omstreken en voor iedereen die interesse heeft in de regio. Het is een niet-commerciële website. Als u aanvullingen, tips of journalistieke inbreng heeft ontvangen wij die graag. Wij kunnen onze website daar weer mee verbeteren.
Rechts hiervan kunt u het Contactformulier openen.

DB Sweel