Ach, al die heisa van in het krantje en op de foto hoeft voor de inmiddels 85 jarige Gerrit Huizing niet zo nodig, maar over ’oes dierenkampie’ wil hij best wel iets vertellen, hij is tenslotte nog alleen over van het groepje mannen, dat het initiatief nam om in 1979 het zo mooie dierenkampje te creëren. De anderen zijn helaas allemaal overleden.
Het was Egbert Eising die de kar trok en Gerrit spreekt vol lof over hem.
Egbert was wethouder geweest en wist precies welke paden hij moest bewandelen, hij haalde menigmaal een groen blaadje bij de gemeente ( het was wel vóór de herindeling ), zo kon er een stukje grond worden gehuurd en werd er wat geld beschikbaar gesteld voor de aankoop van hout, waarmee schuurtjes gebouwd konden worden. Dat hout werd her en der op de kop getikt, zo werd er bijvoorbeeld in Smilde een directiekeet afgebroken en vervolgens naar Zweeloo vervoerd om aldaar weer te worden opgebouwd.
En er moesten natuurlijk dieren komen.
Het bleek dat er in Appelscha te veel van het één en ander was en vandaar kwamen er toen geiten, eenden, reeën, postduiven, pauwen enzovoort naar Zweeloo.
En dat alle begin moeilijk is, bleek ook toen, want met een paar beeldschone zwarte zwanen liep het niet zo goed af. Een verkeerde gebruiksaanwijzing wat betreft het voeren, werd de beesten noodlottig en ze legden het loodje.
Gerrit zegt dat hij zich er nog steeds voor schaamt !
Ook roofvogels waren een enorme plaag, geregeld kwamen ze langs om een kuikentje mee te nemen, wat natuurlijk niet de bedoeling was. Gerrit vertelde ook nog dat jonge pauwen zo moeilijk zijn groot te brengen, ze mogen pas na zes weken met hun pootjes in het natte gras lopen. Tja, je bent maar zó geen volleerd dierenverzorger !
De groep mannen was heel vindingrijk in het het vergaren van eten voor de beesten. Harm Brinks had in de buurt van het woonwagenkampje nog een stukje grasland, het werd omgeploegd en Gerrit zaaide er gerst in.Toen het geoogst werd, hadden ze een ’beste bult’ voer voor de beesten !
Gelukkig was het dus niet alleen maar kommer en kwel, héél veel dingen zijn ook goed gegaan, daarvan getuigt het prachtige dierenkampje, dat er anno 2012 nog steeds ligt en waar jong en oud nog elke dag veel plezier aan beleeft.
Gerrit draagt het dierenkampje nog steeds een warm hart toe en hij is blij dat er steeds weer nieuwe vrijwilligers zijn opgestaan om één van de mooiste plekjes van Zweeloo te laten voortbestaan.
Van rechts naar links : Egbert Eising, Jan Naber, Jan Rötgers, Jan Ziengs, Jan Kort, Harm Brinks, Jan Lubbinge, Gerrit Huizing.
