Het is vandaag dunderdag de ningtiende febrewari twie doezend tien en koning winter hef oes nog steeds in zien greep.
Ik heb met moedwil het jaortal derbij schreven in verband met ’t naogeslacht. 
As der over ’n hiele koppel jaor, wanneer ik al lang oet de tied bin, dit ”Oes eig’n kraantie” argens veur de dag komp, ij weet ’t mar nooit
( misschien wordt e wal achter ’t behang plakt ), dan kunt de mèensken, die dan leeft nog ies lezen, dat ’t van half december 2009 tot zeker halverwege febrewari 2010 dik winter was. Snei, snei en nog ies snei ! Alle dagen kold en ’t zolt was op, dus ’t was overal glibbern. De ien nao de aander belandde met botbreuken in ’t ziekenhoes.
En misschien zegt de mèensken dan ok wal tegen mekaar : ”Dat was dat en dat vrouwgie, dat luup aaltied met zu’n zwart hondtie, die schreef die stukkies”.
En dan ziej ’t mar weer : ”Wel schref, die blef !”
En met dit anholdende winterweer kuj ok niks begunnen en ik mag zo geern ies even op de kletter. Mar ja, ij moet er aal op verdacht weden, dat er weer rommel oet de lucht kan kommen, want dan is ’t zó weer spekglad en een ongeluk zit in een klein hoekie. ’t Is alle dagen hetzölfde liedtie, Ik bin haost al bliede, a’k evenpies hen de supermarkt kan.
Even de zinnen verzetten, want daor is aaltied wal wat te kleppern. Daor kuj ok hiel veul gewaar worden !
En toch bint die verhalen in de loop van de jaoren ok veraanderd.
Vrogger gung ’t er nogal ies over, dat die en die trouwen mus. Ja, dat mus !! Mien moe zee beveurbeeld dan : ”Dat wicht van de scherenslieper, die möt in de kraom van die jong van de slager, ik nuum mar wat.
Foi, foi wat een schande !!
Ik weet nog best, dat er in die tied hiel wat achtmaonderties geboren bint !
Nee, seksuele veurlichting daor deden ze bij oes volk vrogger niet an, mar.... ik was denk ik een loos wichtie !
En ... wat dat kolde weer betreft, der zee lèestdaags iene tegen mij : ”IJ kunt ’t er beter in febrewari met zitten dan dolkies in juni. Ik zal gien namen numen, maar het was die peerdeboer hier oet Zweel, die dat zee.
Die kreg zo zachiesan provinciale bekendheid met zien oetspraken, want körsdaags was e ok al op tv Drente. Toen vruug een verslaggever hum, wat e vun van die peperdure undergrondse parkeergarage in Coevern en toen gaf e dit antwoord : ”Dat moej aaltied doen, want geld möt rollen, der is gien hond, die ’t vreten wul en pepier möt wappern”.
Krek !
